Odkrywanie edycji całej witryny za pomocą motywu Q WordPress

Z niecierpliwością czekałem na moment, w którym będę mógł zainstalować motyw i naprawdę przetestować funkcję edycji pełnej witryny Gutenberga. Ogólnie rzecz biorąc, za każdym razem, gdy testowałem go w ciągu ostatnich kilku miesięcy, doświadczenie wydawało się całkowicie zepsute. Dlatego sceptycznie podchodzę do tego, czy funkcja pojawi się w WordPress 5.6 w grudniu.

Motyw Q autorstwa Ari Stathopoulosa jest pierwszym motywem, który wydaje się być przyzwoitym przykładem. Trudno powiedzieć, czy jest to łut szczęścia z wyczuciem czasu, czy też ten konkretny motyw jest po prostu poprawnie zbudowany — Stathopoulos jest przedstawicielem zespołu ds. tematów. Gutenberg 9.1 spadł w zeszłym tygodniu z ciągłymi pracami nad edycją witryny.

Q jest tak eksperymentalne, jak to tylko możliwe. Zespół tematyczny ogłosił otwarte zaproszenie do eksperymentalnych, opartych na blokach tematów już w marcu tego roku. Jednak niewielu skorzystało z tej oferty. Jeśli zostanie zatwierdzony, Q będzie pierwszym motywem opartym na blokach, który zostanie opublikowany w oficjalnym katalogu WordPress. Nadal musi przejść przez standardowy proces weryfikacji, czekając na swoją kolej w nadchodzących tygodniach.

Ogólnie rzecz biorąc, edycja całej witryny pozostaje frustrującym i mylącym doświadczeniem. Nadal sceptycznie podchodzę do jego gotowości, nawet w wersji beta, do popisywania się światu w WordPress 5.6.

Jednak Q jest interesującym tematem do zbadania w tym momencie zarówno dla użytkowników końcowych, jak i twórców motywów. Użytkownicy mogą go zainstalować i zacząć majstrować przy ekranie edycji witryny za pomocą wtyczki Gutenberg. Deweloperzy mogą dowiedzieć się, jak globalne style, szablony i części szablonów pasują do siebie na podstawie działającego motywu.

Korzystanie z edytora witryny

Motyw Q wymaga włączenia wtyczki Gutenberg i jej pełnego trybu edycji witryny. Ogólnie rzecz biorąc, wymaganie wtyczki nie jest dozwolone dla motywów w katalogu. Jednak eksperymentalne motywy Gutenberga mogą ominąć tę wytyczną.

Stathopoulos zwrócił uwagę, że motyw jest wysoce eksperymentalny i nie powinien być używany w witrynie produkcyjnej. Ma jednak nadzieję, że skupi się więcej oczu na edycji całej witryny.

Wspomniał, że kilka elementów jest uszkodzonych, na przykład archiwa kategorii nie wyświetlają poprawnych postów. Jest to obecne ograniczenie bloku Query w Gutenbergu. Jednak jednym z najlepszych sposobów na znalezienie i rozpoznanie tego typu problemów jest posiadanie motywu, który nadąża za tempem rozwoju.

Obecnie edytor witryny czuje, że gryzie więcej, niż może przeżuć. Użytkownicy mogą nie tylko edytować układ i projekt strony, ale mogą również bezpośrednio edytować istniejące treści postów — nie próbuj tego w domu, chyba że chcesz, aby tytuły postów zostały przełączone na dzielone słowa. Czy redaktor witryny powinien podołać podwójnemu obowiązkowi projektowania i edycji treści? Jeśli tak, to czy projektowanie i edycja treści powinny być w dłuższej perspektywie obsługiwane w oddzielnych lokalizacjach, czy też połączone w jedną funkcję?

Czuje się surowy. W tym momencie nie jest skierowany do użytkowników.

Jasnym punktem w edytorze strony jest aktualny postęp w częściach szablonów w edytorze. Części szablonu to zasadniczo „moduły”, które obsługują jedną część strony. Na przykład typowy motyw będzie miał część szablonu nagłówka i stopki. Obecnie użytkownicy końcowi mogą wstawiać niestandardowe części szablonu lub zamieniać jedną część szablonu na inną. Otwiera to świat możliwości, takich jak wybór między wieloma projektami nagłówków (części szablonów) dla swoich witryn.

Minusem całego systemu szablonów jest to, że wydaje się on tak oddzielony od edytora witryny, że trudno uwierzyć, że przeciętny użytkownik zrozumie, co się dzieje. Szablony i części szablonów znajdują się w menu Wygląd w panelu administracyjnym. Edytor Witryny to osobna pozycja menu najwyższego poziomu. Bez wcześniejszej wiedzy o tym, jak te elementy współpracują ze sobą, może to być mylące.

Części szablonu pracowały dla mnie w edytorze strony od samego początku. Jednak na początku nie działały na froncie. Przez wiele godzin ciągle otrzymywałem komunikat „nie znaleziono części szablonu”. Następnie, w pewnym momencie — czy to za pomocą magii, czy losowego zapisu, który połączył wszystko w całość — funkcja zaczęła wyświetlać brakujące wcześniej części szablonu nagłówka i stopki.

Spojrzenie w przyszłość tworzenia motywów

Motyw Q ma niewiele reguł stylów, które są ładowane bezpośrednio w sekcji <head> witryny zamiast dodawania dodatkowego arkusza stylów. Opiera się na fabrycznych stylach bloków Gutenberga z przodu z kilkoma drobnymi nadpisaniami. Większość innych stylów niestandardowych jest obsługiwana za pośrednictwem globalnego systemu stylów, który pobiera z pliku konfiguracyjnego experimental-theme.json (w przyszłości będzie to theme.json ).

Nasuwa się pytanie, czy motywy będą koniecznie potrzebowały dużo CSS, gdy wyląduje edycja całej witryny.

Jeśli WordPress pozwala użytkownikom konfigurować większość stylów za pomocą opcji blokowania i nadpisań stylów globalnych, motywy mogą wymagać niewiele więcej niż ich pliki konfiguracyjne. Potem sprowadzałoby się to do zarejestrowania niestandardowych stylów i wzorów bloków.

Jeśli jest to przyszłość, do której zmierzamy, każdy może w zasadzie stworzyć motyw WordPress. A te elementy, takie jak części szablonów i wzory, mogą być udostępniane w dowolnej witrynie. W tej przyszłości motywy mogą po prostu przestać mieć znaczenie.

W zeszłym roku Mike Schinkel zaproponował całkowite wycofanie systemu motywów i zastąpienie go komponentami sieciowymi.

„Zamiast szukać motywu, który ma wszystkie potrzebne funkcje – które, jak zauważyłem, zawsze ograniczają wybór do zera – właściciel witryny może poszukać potrzebnych komponentów i modułów, a następnie złożyć swoją witrynę z tych modułów” – powiedział . „Mogą wybrać nagłówek, stopkę, bohatera strony głównej, zestaw kart z artykułami, moduł cenowy i tak dalej”.

Im więcej majstruję przy edycji pełnej witryny, tym bardziej wydaje mi się, że jest to pas, w którym ostatecznie się połączy. Wyobraź sobie przyszłość, w której użytkownicy końcowi będą mogli wybierać elementy, które chcą, i po prostu wyglądać tak z przodu.

Myślenie o takiej możliwości jest ekscytujące. Zarówno Schinkel, jak i ja mamy większe doświadczenie w programowaniu niż w projektowaniu. Z tego rodzaju analitycznego sposobu myślenia ma sens umieszczanie wszystkiego w zgrabnych pudełkach wielokrotnego użytku, ponieważ ponowne użycie jest podstawą inteligentnego programowania.

Martwię się jednak o stan konstrukcji w takim układzie z tak wieloma wymiennymi częściami. Czy projektanci będą w stanie przyjąć holistyczne podejście do tworzenia tematów, tworząc naprawdę skomplikowane dzieła sztuki? Czy ten system zasadniczo stworzy sieć witryn do wycinania ciasteczek? A może projektanci po prostu znajdą sposoby na nieszablonowe myślenie w ramach ograniczeń systemu blokowego?