Zapytaj barmana: co dzieje się z konfiguratorem, gdy motyw blokowy jest aktywny?

Coś na moim radarze to teraz wtyczki innych firm, które mają ustawienia w Customizerze. To, co zbieram od znajomych, którzy są twórcami pracującymi nad Customizer i elementami front-end w kilku firmach wtyczek, stylów globalnych i stylów blokowych, nie jest jeszcze na ich radarze. Co się stanie, jeśli ktoś zainstaluje Twenty Twenty-Two lub inny motyw blokowy? Nie ma tam lewego menu administracyjnego Customizer. Najgorszym sposobem na to jest Wygląd> Motywy> Dostosuj. Ale oczekuje się, że wtyczki i motywy innych firm będą musiały przenieść ustawienia. W rzeczywistości wydaje się, że muszą przez jakiś czas powielać ustawienia w obu miejscach.

Anonimowy

Dla tych, którzy są poza pętlą, pozwól, że przedstawię szybkie przypomnienie na ten temat. Kiedy WordPress 5.9 wyląduje, spodziewamy się, że będzie on dostarczany z nowym edytorem witryn i interfejsem stylów globalnych. Jednak większość użytkowników nie zobaczy tego ekranu, chyba że uruchomią motyw blokowy.

Biorąc pod uwagę, że nadchodzące Twenty Twenty-Two jest również dostarczane z WordPress 5.9 i oceniając popularność wcześniejszych domyślnych motywów, możemy spodziewać się, że wiele tysięcy użytkowników zostanie przeniesionych do tego zupełnie nowego świata. Dla niektórych może to być równie szokujące, jak uruchomienie edytora bloków w wersji 5.0.

Gdy aktywny jest motyw blokowy, łącza do starego i znanego dostosowania znikną z interfejsu użytkownika. Widżety i ekrany menu nawigacji również nie będą dostępne. Jednak nadal będą dostępne, jeśli znasz adres URL ekranów.

Po raz pierwszy dowiedzieliśmy się, że tak będzie w zeszłym roku w ramach wydania Gutenberg 9.3. Istnieje również otwarty problem, aby upewnić się, że edytor witryny ma zgodność funkcji z niektórymi podstawowymi ustawieniami WordPress.

To dobrze, że te funkcje są wycofywane dla użytkowników motywów blokowych. Wszystkie były wczesnymi, rozbieżnymi próbami stworzenia pojedynczych fragmentów tego, na co pozwala edytor strony. WordPress łączy wszystkie te koncepcje, tworząc bardziej spójne środowisko użytkownika. Jest to standard, który współtwórcy mogą stale powtarzać. Nie będzie to idealne rozwiązanie, ale ta pierwsza wersja na platformie podstawowej powinna dostarczyć informacji zwrotnych potrzebnych do jej ulepszenia, ponieważ coraz więcej użytkowników zacznie instalować motywy blokowe.

Przedstawiony tutaj problem ma więcej wspólnego z rynkiem wtyczek. Konfigurator został początkowo zbudowany jako narzędzie do ustawiania motywów i był używany głównie w tym celu. Jednak wiele wtyczek wiązało z nim różne ustawienia w ciągu dziewięcioletniej historii. Wyszukiwanie wp_customize w katalogu wtyczek daje ponad 1400 wyników. Hak customize_register pokazuje ponad 1900. Niekoniecznie są to dokładne dopasowania do liczby wtyczek, które faktycznie dodają panele, sekcje, ustawienia lub kontrolki. Jest to jednak wskaźnik, że wiele osób polega na nim, aby przedstawić opcje użytkownikom końcowym.

Wracamy więc do aktualnego pytania. Co się stanie, gdy użytkownik zainstaluje motyw blokowy, taki jak nadchodzący Twenty Twenty-Two, korzystając z wtyczki, która opiera się na konfiguratorze?

To zależy.

Niektóre wtyczki, takie jak WooCommerce, już wygodnie umieściły bezpośredni link do swojego panelu/sekcji dostosowania w menu administratora. Nie będzie to problemem dla ich użytkowników. Jednak dla wszystkich innych personalizator będzie wydawał się całkowicie zniknąć.

W ciągu kilku tygodni po wersji 5.9, w zależności od tego, jak szybko nastąpi adopcja Twenty Twenty-Two, możemy przyjrzeć się tysiącom zdezorientowanych użytkowników. Oczywiście wszystko to może się zmienić w czasie poprzedzającym wydanie. Jest to jednak rozmowa, która musi się odbyć teraz.

„Tutaj martwimy się o użytkowników końcowych” – powiedział anonimowy pytający. „Będą przeglądać artykuły z bazy wiedzy, wskazówki dotyczące ustawień wtyczek i inne informacje wskazujące, gdzie szukać ustawień”.

Przynajmniej w tej chwili na autorach wtyczek spoczywa ciężar rozwiązania tego problemu dla własnych użytkowników. Istnieje jednak wiele ścieżek, którymi mogą chcieć zejść.

Najprostszą metodą jest podążanie za przykładem WooCommerce. Wtyczka sprawdza gutenberg_is_fse_theme() (zauważ, że ta nazwa funkcji może ulec zmianie). Jeśli zwróci true , wtyczka doda link bezpośrednio do swojego panelu dostosowania.

Łączenie z panelem dostosowania, sekcją lub kontrolką jest proste. Autorzy wtyczek mogą znaleźć adresy URL w podręczniku programisty. Mogą też po prostu skopiować technikę zastosowaną przez zespół WooCommerce.

Jest to szybka metoda, aby upewnić się, że użytkownicy nie stracą dostępu do swoich opcji, jeśli autorzy wtyczek nie mogą wprowadzić zmian przed pojawieniem się WordPress 5.9.

Na dłuższą metę nie jest to idealne rozwiązanie. Konfigurator będzie dostępny przez długi czas, ale autorzy wtyczek będą musieli poradzić sobie z dwoma zestawami użytkowników: tymi, którzy używają zarówno motywów blokowych, jak i klasycznych.

Ponieważ każda wtyczka jest inna, rozwiązania będą musiały być inne. Wiele osób może po prostu użyć interfejsu API ustawień, aby zbudować ekran opcji niestandardowych. Jeśli jest to wykonalne rozwiązanie, nie ma znaczenia, jaki motyw uruchomił użytkownik.

Jednak w rzeczywistości może być utrzymywanie dwóch systemów dla obu grup użytkowników. Jeden, który integruje się z konfiguratorem, a drugi, który pobiera opcje do edytora witryny. Jeśli wtyczka ma funkcje związane z projektowaniem, użytkownicy motywów blokowych będą oczekiwać ustawień w nowym interfejsie.

Jeśli chodzi o tematykę, powinno być mniej problemów. Motyw blokowy i tak nic nie robi z konfiguratorem. Jednym z nierozstrzygniętych problemów byłaby konwersja zawartości początkowej i istnieje otwarty bilet, aby przenieść ją do pełnej edycji witryny.

Przede wszystkim utrzymywanie otwartych linii komunikacji z użytkownikami ułatwi przejście. Część z nich powinna pochodzić z rdzenia WordPressa. Jednak wielu użytkowników będzie musiało to usłyszeć od swoich twórców wtyczek i motywów. Mogą to być posty na blogu, aktualizacje bazy wiedzy lub samouczków oraz bycie na bieżąco ze wsparciem.

Następnie jest ostateczne rozwiązanie, które sam WordPress mógłby zaimplementować. Jest to również droga najmniejszego oporu.

WordPress powinien automatycznie wykrywać filtry lub działania na hakach związanych z dostosowywaniem. Powinno to wywołać flagę „dostosuj wsparcie” i zachować menu administratora i łącza paska narzędzi do ekranu dostosowywania. Dałoby to programistom trochę czasu na nadrobienie zaległości bez dezorientowania użytkowników w tym procesie. Może być kilka fałszywych flag lub pominiętych integracji, ale powinno być w stanie skutecznie wychwycić większość przypadków użycia.